🌿 Niet overal op reageren
Waarom het krachtig is om te vertragen, te kijken en te benoemen wat goed gaat
Ouderschap voelt soms als een eindeloze stroom van reacties:
vragen, emoties, buien, behoeftes, ruzietjes, prikkels…
En als moeder sta je vaak in de “aan”-stand.
Altijd klaar om te corrigeren, te sturen, te voorkomen, te begeleiden.
Maar er is één inzicht dat zoveel rust brengt — voor jou én je kind:
💛
Je hoeft niet op alles te reageren.
Niet elke opmerking,
niet elke fout,
niet elke emotie,
niet elke beweging van je kind vraagt om jouw onmiddellijke reactie.
Soms heeft je kind geen woorden nodig.
Geen uitleg.
Geen oplossing.
Maar gewoon jouw zachte aanwezigheid.
🌼 Waarom reageren niet altijd helpt
We denken vaak dat opvoeden betekent dat we alles moeten benoemen, bijsturen of uitleggen.
Maar kinderen worden niet sterker van constante correctie.
Te veel reageren kan zelfs:
– overprikkeling vergroten
– het zelfvertrouwen van je kind verlagen
– een gevoel geven dat ze “het nooit goed doen”
– de band onder druk zetten
– jou als ouder uitputten
En dat is helemaal niet wat je wilt.
Wat kinderen wél nodig hebben
Kinderen bloeien waar ze zich:
✨ gezien
✨ gehoord
✨ gesteund
✨ en waardevol
voelen.
En dat gebeurt vooral wanneer jij bewust kijkt naar wat goed gaat.
Kinderen hebben bevestiging nodig van hun inspanning, niet alleen van hun resultaat.
Van hun groei, niet alleen van hun foutjes.
Een simpel zinnetje als:
“Ik zag hoe rustig je bleef.”
“Wat fijn dat je het probeerde.”
“Je was zo lief voor je broer.”
heeft meer impact dan tien correcties bij elkaar.
Hoe benoem je wat goed gaat?
Het hoeft niet groots.
Het hoeft niet steeds.
Het hoeft vooral niet perfect.
Hier zijn kleine, haalbare voorbeelden:
1. Benoem gedrag dat je wilt versterken:
“Wat fijn dat je op me wachtte.”
2. Benoem de intentie:
“Ik zag dat je je best deed, ook al lukte het nog niet.”
3. Benoem het moment van rust:
“Wat bleef je mooi kalm.”
4. Benoem samenwerking:
“Wat hielp jij goed mee net.”
5. Benoem zelfregulatie:
“Je ademde zo mooi even diep in.”
Dit zijn de momenten waarop een kind voelt:
Ik doe ertoe.
Ik kan dit.
Ik word gezien voor wie ik ben, niet voor wat ik fout doe
🌼 Minder reageren betekent niet minder betrokken
Integendeel.
Het betekent:
– dat je kiest voor kwaliteit boven kwantiteit
– dat je aanwezig bent zonder te overspoelen
– dat je ruimte geeft aan groei
– dat je je kind vertrouwt
– dat jij mag ademen, vóór je antwoordt
En bovenal:
dat je opvoedt vanuit rust, niet vanuit reflex.
